M1, przetwornikL.R.Baggs do gitary akustycznej ma w sobie coś magnetycznego. Nie bez powodu używają go gwiazdy takie jak Tom Petty czy David Gilmour, że już nie wspomnę o gitarzystach Oasis czy Coldplay. Są też zapewne istotne przyczyny dla których u co drugiego gitarzysty fingerstyle można zauważyć to cacko w kolorze kości słoniowej umieszczone w otworze rezonansowym gitary. Jakie to przyczyny? Zapytaliśmy Roberta Kordylewskiego, muzyka który wybrał M1 jako źródło sygnału swojej gitary kiedy nagrywał płytę, która zachwyca nie tylko pięknem muzyki ale także jakością i barwą brzmienia.

Robert powiedział nam: „W odróżnieniu od pickupów piezo M1 ma dynamikę bardziej zbliżoną do naturalnej. Zbiera sygnał z pudła dzięki czemu brzmienie jest bardziej przestrzenne, bogatsze w alikwoty. Kiedy nagrywałem płytę realizator przybiegł do kabiny w studio i zapytał co też ja tutaj mam. M1 umożliwił mi także poprzez odpowiednią equalizację osiągnąć brzmienia jazzowe i rockabilly. Z cech istotnych poza studiem nagrań należy wspomnieć o tym, że M1świetnie sprawdza się na scenie dzięki dużejodporności na sprzężenia. I jeszcze jedno: regulowane nabiegunniki umożliwiają łatwą korektę głośności każdej ze strun osobno. Podsumowując: w jednym zwartym i łatwym do przeniesienia z gitary do gitary urządzeniu otrzymujemy kompletne i znakomite nagłośnienie gitary akustycznej stwarzające szerokie możliwości i nie wymagające w trakcie montażu modyfikacji instrumentu.”

Tak wygląda M1 z punktu widzenia muzyka. Teraz zajmijmy się trochę tym co ma w środku.

Jak widzicie na fotografii M1 wygląda trochę tak, jak używany w gitarach elektrycznych pickup magnetyczny. Z bloku plastiku w kolorze kości słoniowej wystają regulowane nabiegunniki magnesów budzące takie właśnie skojarzenia. I rzeczywiście sygnał elektromagnetyczny jest istotną składową łącznego sygnału elektrycznego wypływającego zM1.

Co zdziwi gitarzystę elektrycznego to bardzo nierówne ustawienie nabiegunników w M1 – są one głęboko schowane pod strunami E1 i H2, a mocno wysunięte ku górze pod strunami owijanymi. Do takiego właśnie mocnego wysunięcia nabiegunników zmusza nas to, że wgitarze akustycznej zazwyczaj używa się strun owijanych drutem mosiężnym lub brązowym. Mosiądz i brąz są paramagnetykami (nie są przyciągane przez magnes) w związku z czym nie oddziałują dość silnie na cewką pickupa. Oddziałuje nań tylko stalowy, cienki rdzeń tych strun więc aby osiągnąć odpowiedni poziom sygnału konieczne jest mocne zbliżenie do nich nabiegunników pickupa.

Czytaj całość na kisielewski.com.pl >